கவிதைகள்

நீயே ஒளி

பச்சையம் மறந்த இலை...,
பட்டுப்போகுமோ ....!
பச்சை தண்ணீர் பட்டு...,
பசுமையடையுமோ...!
மணித்துளிகள் இல்லாமல்...,
நாட்களா....?-உன் மனதின்
நம்பிக்கை துளிகள் இல்லாமல்...,
வாழ்நாட்களாக....?
கதிரின் ஒளிபொருட்டு...,
உன் நிழல்.....!

நீயே ஒளியனால்...? ??
நம்பிக்கை எனும் ...,
உளி கொண்டு ...,
உனை செதுக்கி .....,
ஒளியோடு வா தோழா......!-
நாளை நிழல் இல்லா
நிஜம் உன்னோடு....!


ஏனோ தெரியவில்லை
வரும் காலங்களில் ....,
வடுக்களாகும் என தெரிந்தும்
காயமாக்கி கொண்டிருக்கிறேன்
எனது நினைவுகளை..
உன் மனக்கண்ணாடியில்..!
எல்லைகலற்று விரிந்த நீ
ஏனோ என்னை கூண்டிலடைத்தாய் .....!
சொல்லி சொல்லி உணரா முடிவு
சொல்லாமல் உணர்த்த காத்துக்கொண்டிருக்கிறது..!
ஏனோ தெரியவில்லை...,
என்னை விட்டு நீ
விலகிக்கொண்டே இருக்கிறாய் ...!